Gedoe....

Na een vrij rustige zaterdagochtend, zouden we om 16:00 worden opgepikt door Robbert, een vriend van de ouders van Sophie. Dit werd uiteindelijk pas 18:15, want tja, we zijn in Ghana.... Met hem, zijn vrouw en zijn 2 dochters uit eten geweest en in het restaurant ook de wedstrijd gekeken. In de rust naar huis gebracht en daar met 2 nieuwe Nederlandse meisjes, Anouk en Liz, de wedstrijd afgekeken. En gvd wat lieten ze het weer veel te veel op het laatste aankomen.. Maar het belangrijkste is dat we wel gewonnen hebben!
Op zondag zijn we maar zelf verder op ontdekkingstocht gegaan en hebben samen met Anouk en Liz de taxi genomen naar Shoprite, het winkelcentrum. Daar rond gekeken, geluncht en wat gekocht. Daarna lekker wat gekaart en verder niet meer echt wat gedaan, waardoor de dag niet zo snel ging.
Gisteren daarentegen hebben we vrij veel gedaan. Om 7:15 opgestaan en ontbeten, werd alleen niet echt lekker tijdens het ontbijt, had supererge buikpijn. Heb toen t ontbijt laten staan en ben even op bed gaan liggen, na een sultana die ik kreeg van Anouk ging het gelukkig weer wat beter :)
Met de bus zijn we naar het bureau van Syto gebracht waar we een introductie kregen in de Ghanese cultuur en ook taalles kregen. Iedereen kreeg een simkaart en tegoed zodat contact enzo minder duur is en daarna gingen we met de bus naar het strand. Daar geluncht met koud eten wat warm hoorde te zijn en vervolgens Ghanees leren drummen en dansen, wat heel leuk was.
Eenmaal terug in Pink Hostel zijn Soof en ik samen naar Shoprite gegaan omdat de wererldstekker die ze zondag gekocht had niet goed was. Alleen hebben we toen een uur gedaan over iets wat normaal 15 minuutjes duurt, dus waren we pas na 7'en terug terwijl we iets na 5'en weggingen... Het enige wat het iets beter maakte, was dat tijdens de taxi rit terug, Sophie's deur ineens openging. We hadden nog niet zo hard gelachen sinds we hier zijn!
Alleen 's avonds voelde ik me echt heel slecht, weer buikpijn en moest supererg zweten, dus wilde graag douchen. Stond er nog geen 2 minuten onder toen het water koud werd. Toen zat ik er wel even goed doorheen, maar Soof (en Willem) hebben me echt heel fijn getroost, dus t was snel weer over.
Toen we vanochtend wakker werden gemaakt, stond ons een verrassing te maken. Ineens zouden we vanochtend al weggaan. Wij helemaal in de stress, want we moesten onze tas nog inpakken... Sophie is even verhaal gaan halen beneden toen, werd de man die mensen wegbracht helemaal boos op haar. Wij snel onze tas inpakken, omdat hij zei dat hij op ons aan het wachten was, kwamen we beneden, waren ze weg!! Heel erg raar..
Toen heeft Sophie naar Manon (van onze organisatie in Nederland) gemaild en heb ik even met papa gebeld. Uiteindelijk zijn we opgebeld door Syto, die ons hebben verteld dat we dan nu morgen weggaan. Wij weer met al onze tassen naar boven, wachten op verdere berichten, want ineens lazen we op internet dat er een Amerikaan met Ebola in Ghana was gesignaleerd, en nog beter, hij was in quarantaine in Accra.... Dit bleek gelukkig niet het geval en we zijn heel goed op de hoogte gehouden door papa :)
Rond een uur of 12 weggegaan met de bus om een "city-tour" te maken met de mensen die nog over waren sinds vanochtend en toen zijn we onder andere ook langs een fabriekje gereden dat tassen en dergelijke maakte van afval, zodat er minder straatafval is. Zag er heel mooi uit, maar toen ze ons daarna vertelden dat het nog 3 uur zou duren (we waren al 2 uur bezig), dachten we, laat maar zitten. Dus toen zijn Soof, Tessa (een ander Nederlands meisje) en ik met de taxi naar Pink Hostel gegaan. Daar aangekomen lekker gedoucht, dit keer gelukkig wel warm.
Vanavond uit eten met degenen die hier nog zijn en dan morgenochtend om 6:00 klaar staan om naar de bus te worden gebracht die ons naar Kumasi zal brengen.
Dag lieve papa, Natalie, Sara, Jeroen en Luca, ik mis jullie!
Dag lieve Wil, je bent lief! (en jou mis ik natuurlijk ook)
Volgende blog is dus vanuit Kumasi,
Tot snel!!
xxxxx